RAINBOW
PHOENIX De Snoep Winkel
01 mei
2014
“Waar Kosmisch Bewustzijn nu voor beschikbaar is,
voor de bedoeling van de Rainbow Phoenix sessie van vandaag. Ga verder.”
Dank u. Vandaag is het 1 mei 2014.
Welkom Bewustzijn en dank u zeer om bij ons te zijn voor deze sessie. Will
Berlinghof is de Vertaler van uw boodschappen, Joan Mills is de vraagsteller en
energiegever, en Lloyd Arrd ook als energiegever. De Wet van Liefde, de Wet van
Licht en de Wet van Eenheid zijn aangeroepen. Is er een openingsboodschap of
een gebeuren die u wilt bespreken voordat we naar de vragen van heden gaan?
Dank u.
“ Dat dit Bewustzijn een openingsboodschap heeft
voor algemene lezers vandaag. Dat dit Bewustzijn wil beginnen door te zeggen
aan iedereen dat het nu tijd is om bepaalde Waarheden te erkennen die jullie in
jezelf vasthouden, aan iedereen bekend op diepe niveaus, maar zelden
beschreven, zelden gerealiseerd.
Dat er inderdaad hiervoor een reden is en die reden
is omdat de mensheid lang onderworpen is geweest aan controle en manipulatie,
aan constante indoctrinatie, en vorming van geloof en geloof/denk stelsels,
zodat het normale resultaat is dat individuen en de gemeenschap, zelfs de
mensheid zelf dingen gelooft die niet waar zijn, die als incorrect gevoeld
worden maar door de diepte (intensiteit) van de propaganda die zo lang gebruikt
werd op de mensheid, deze tot zulke individuele niveaus van
persoonlijkheid voerden zodat dat moeilijk gedrag en denken kon worden
overstegen die men getraind werd te accepteren als deugdelijk, als juist. Deze
zijn niet deugdelijk, correct of juist. Het zijn gewoon manieren om de
werkelijkheid te zien die werd geaccepteerd en de vorm van rasterwerk van
structuur van denken die door de massa’s werd vastgehouden, door het collectief
van de mensheid zelf.
Dat vaak werd gezegd door dit Bewustzijn en andere
bronnen dat grote veranderingen onderweg zijn, een nieuw ochtendgloren nadert,
de nieuwe wereld wacht. Dat dit proces zeer onderweg is, zelfs dat het nog zo
is dat het grootste deel dit niet kan zien, dat velen die dit wensen en een
gevoel van iets dieps en intens hebben, nog steeds worstelen om resultaten te
zien gebeuren in de werelden om zich heen, in hun persoonlijke wereld, hun
collectieve wereld.
Het gebrek is niet dat er niets gebeurt,
want inderdaad is er al veel onderweg naar de oppervlakte niveaus en naar
diepere niveaus. Maar wat nu moet worden erkend, terwijl men naar voren in hun
eigen persoonlijke groei en evolutie gaat, is de omvang van waarin men is
gehersenspoeld, en geïndoctrineerd is in denksystemen die beperkt zijn dat zijn
inderdaad de ketenen van slavernij die de mensheid werden geleerd om die zo
geweldig te dragen.
Deze keer gebruikt dit Bewustzijn een voorbeeld.
Stel jezelf voor, als je wilt, als een kind en dat je naar een snoepwinkel wordt
gebracht, een plek met heerlijkheden en wensen die kunnen worden vervuld. Dat
je jezelf in die snoepwinkel bevindt, omgeven door de vele zoete traktaties die
deze bevat. Dat je het recht hebt om iets te kiezen wat je wilt, dat je carte
blanche hebt gekregen en toestemming om te kiezen wat je wilt. Maar je bent
deze snoepwinkel binnengegaan, die prachtige winkel van heerlijkheden, denkend
dat je niet gewoon kunt krijgen wat je wilt, dit of dat. Inderdaad, als je die
winkel binnengaat en je ziet de vele heerlijkheden en je wilt dit of dat
proberen, word je verteld dat je die traktaties niet kunt krijgen. Die zijn
voor anderen en daarom is alles dat je kunt doen boven die traktaties staan te
zeveren, tot je eindelijk besluit tot een gewone lolly, een kleine traktatie,
terwijl er zo’n overvloed is van zoete traktaties om je heen.
Dat dit de indoctrinatie is: dat je in de
snoepwinkel staat en dat je alles kunt nemen wat je wilt, jezelf kunt trakteren
op elke zoete heerlijkheid die in die snoepwinkel ligt. Maar de indoctrinatie
heeft je geleerd dat je niets verdient, je kunt er naar kijken maar je kunt het
niet aanraken. Je kunt een lolly pakken, een enkel suikertje, die wel zoet
smaakt maar dat maar simpel is vergeleken met de vele traktaties die in de snoepwinkel
staan.
Stel je voor dat je in de snoepwinkel van Spirit
staat. Dat Spirit je alles biedt en dat het je recht is om de traktaties te
kiezen die daar zijn. Je bent goed beschouwd een Schepper Wezen, je bent Spirit
en als spiritueel mens heb je toegang tot de hoogste hoogten van mogelijkheid,
want het is allemaal beschikbaar voor Spirit. Wat ook beschikbaar voor Spirit
is, is het recht om wel of niet te kiezen, en dat het slechts iemands beperkte
geloof systeem is, de structuur van wat zij denken is wat iemand terughoudt om
zich met traktaties uit te leven.
Dat dit voorbeeld natuurlijk een bepaald gevaar
heeft, want de zoete traktaties kunnen ook schadelijk zijn als men zich overeet
met alles dat in die snoepwinkel is, men best met een overladen maag kan
weggaan, teveel zoete spullen kan nemen. Daarom is het niet eenvoudig dat
je die snoepwinkel binnengaat en je volpropt, en alles pakt en dat door je keel
heen duwt, maar tegelijkertijd word je niet verboden om dat te doen als dat
deel is van de reis en deel van de les.
Het diepere instinct is liever dan overeten om te
nemen wat nodig is en om te begrijpen dat je het recht hebt om traktaties in je
leven te hebben, om zoetheid in je leven te hebben. Dat een natuurlijk begrip
dat gebaseerd is op iemands spiritueel besef zal zien, dat het altijd zo is,
dat iemand altijd in de snoepwinkel staat en daarom is er geen behoefte om je
vol te proppen, er is geen behoefte om je te overladen totdat je ziek wordt,
tot op het punt dat je ziek wordt als de traktaties altijd beschikbaar zijn.
Dat het de beperking van het denken is dat men geen recht heeft op zoetigheid,
de indoctrinatie, het hersenspoelen, die de mensheid zo lang heeft verdragen
die de situatie veroorzaakt dat men denkt dat ze het recht niet hebben op overvloed
dat om hen heen is. Ze kunnen niets kiezen dan de meest eenvoudige traktatie en
voor velen is dan een simpele traktatie al voldoende, maar dit komt omdat ze
zich niet waard voelen om iets beters te krijgen, om hun omstandigheden te
veranderen.
Spirit is inderdaad als een snoepwinkel omdat het
een plek van wonderen is, van traktaties en overvloed. Het is een plaats waar
iemand binnen kan gaan, ieder kind kan erin gaan en gratis de traktaties van
Spirit verkrijgen. Maar als het kind niet voelt dat het het recht heeft om dat
te krijgen, en als het dan in zo’n winkel staat, dan zal dat ellendig zijn,
want in plaats van iets te hebben dat hen plezier doet, zullen ze kijken naar
de situatie wat alles dat ze niet kunnen hebben, dat hen is ontzegd, dat hen beperkt
om te krijgen.
Daarom kan dit een situatie creëren waar men in de
winkel staat maar daar echt van overstuur raakt omdat dit een kwelling voor hen
is: zoveel te hebben maar niets wordt gegeven, niets wordt verkregen want
ze mogen dat niet, het individu mag zulke traktaties niet hebben.
Daarom is het zo belangrijk om te erkennen dat
Spirit overvloed is, dat Spirit de belevenis niet beperkt noch de geschenken
beperkt die beschikbaar zijn, de gelegenheden waar men zich mee kan bezighouden
of aan kan deelnemen. Het is het individu zelf, jij, ieder van jullie die zelf
beperkt wat je kunt krijgen. Dat dit de indoctrinatie is, dat is het
gehersenspoelde van de mensheid en van het collectieve denken; maar dit begint
te veranderen.
Er is ook die angst van dat als men teveel van iets
goeds krijgt dat het dan schadelijk zal zijn. Hierbij gevoegd zit ook het
denken dat men niet het recht heeft om goede dingen te krijgen, om traktatie te
krijgen. Dit wordt geregeerd door de algemene zin: “Dat als het te goed is om
waar te zijn, zal het dat waarschijnlijk niet zijn.” Daarom is het dat zelfs in
situaties waarin men weet dat er goede zaken zijn en dat die ook gebeuren, er
vaak een zelf-sabotage proces plaats vindt en dat er iets goeds wordt afgewezen
of als zuur wordt gezien. Dat dit ook deel van de indoctrinatie en socialisatie
en socialisatie conditionering is die de mensheid overkomt. En toch nu
beginnen velen dit te begrijpen, misschien voor de eerste keer, in wat voor een
prachtige winkel ze zitten, hoe hier gelegenheden zitten om te nemen. Maar wat
er natuurlijk ook moet gebeuren is het onderzoeken van het innerlijke denken,
wat men gelooft, waarom het zo is dat ze voelen dat ze geen recht hebben op
overvloed die overal om hen heen is, voor zoete traktaties die ze kunnen
krijgen, heerlijkheden die er voor hen zijn om te beleven.
Dat is een cruciale tijd om te begrijpen dat het
zijn in de snoepwinkel niet betekent dat je daar gewoon bent om te lijden, dat
betekent niet dat je geen recht hebt op de vele traktaties die daar beschikbaar
zijn. Maar het houdt wel een verantwoordelijkheid in je te realiseren en te
leren dat men zich dan niet gewoon overeet, niet het fruit of de zoetigheid
laat verzuren door hun denken en verwachting.
Dit is deel van dat wat dit Bewustzijn het proces
van spirituele evolutie noemt. Dat doordat Spirit eeuwig is en doordat de ziel
heel vaak ervaringen in het stoffelijke kan hebben, dat er een overgang van
levens is die de lessen op een moeilijke manier zal leren. De analogie
gebruikend van de snoepwinkel en het kind in de snoepwinkel, het kan zijn dat
het kind zich moet overeten zodat het begint te begrijpen wat er zal gebeuren
als men zich overlaadt of naar de verkeerde substantie gaat.
Dat er hier geen oordeel zit. Dat als dit gebeurt,
het eenvoudig genoeg is dat dit een les voor de ziel is via het focus van de
persoonlijkheid. Maar als veel levens of door veel bezoeken aan de snoepwinkel,
men kan beginnen te leren dat men niet gewoon alle traktaties en spullen hoeft
te grijpen en ze door de keel te duwen. Men kan een kenner van zoetheid worden,
kan werkelijk oppikken en kiezen, aan hun wensen voldoen, aan hun behoefte aan
zoetheid voldoen, weten dat de zoetigheid altijd daar is, de traktaties zijn
altijd beschikbaar.
Het is eenvoudig genoeg: men hoeft maar eenvoudig te
willen ontvangen, hoeft maar hun reserve los te laten tegen het hebben van
zoete dingen, of wonderen en magie in iemands leven.
Dat er een grap is die de Vertaler kent, die hij
leuk vindt. Een grap die ook pertinent is voor deze tijd en dit Bewustzijn zal
proberen om deze grap nu over te dragen. Het is een grap van twee jongetjes van
allebei acht jaar: Tommy en Jimmy. Dat ze deel zijn van een experiment die een
psycholoog doet. Het experiment is om het verschil te bepalen tussen een
optimistisch individu, of een optimistisch kind en een pessimistisch kind.
Tommy is de optimistische achtjarige en Jimmy is de pessimistische achtjarige.
Dat de psycholoog Jimmy eerst in een kamer brengt.
In die kamer zijn allerlei soorten heerlijkheden die een kind van acht jaar zou
bezighouden, dat zou een haven en een hemel zijn van zoetigheid en wonder. Er
zijn traktaties in overvloed voor het kind. Er is speelgoed, er zijn veel
games: video games, computer games, en Jimmy is verteld door de psycholoog dat
hij mag spelen met alles, alles kan eten een uur lang. Hij mag hier gewoon
plezier hebben. Dan wordt hij alleen gelaten.
Dan neemt de psycholoog Tommy mee naar een andere
kamer, een enorme ruimte, een hal en in het midden ligt een enorme stapel paardenmest.
Dat de psycholoog Tommy een hooivork geeft en zegt: “Veel plezier” en naar
buiten gaat. Ook hier kan hij een uur in die ruimte zijn.
Nadat een uur voorbij is gaat de psycholoog terug
naar de eerste kamer waar kleine Jimmy is. Daar in het midden van de
kamer zit Jimmy en huilt vreselijk. Er zijn geen traktaties gegeten, geen
drankjes gedronken, niet met speelgoed gespeeld. In plaats daarvan was het kind
in absolute miserie. Toen de psycholoog Jimmy vroeg waarom hij nergens mee had
gespeeld, niets had gegeten, geen plezier had gehad, klaagt Jimmy tegen de
psycholoog dat hij een slecht mens is. Hoe kon hij Jimmy in een kamer zetten
waar hij speelgoed kan kapot maken, teveel snoep kan eten en ziek worden en in
het algemeen is hij ongelukkig met de psycholoog om hem zo te behandelen. Dit
kind had absoluut een pessimistische aard, hij nam aan dat als hij daar mee
bezig zou zijn geweest, dat er iets slechts zou gebeuren en dat mensen die hem
zo’n gelegenheid gaven – in dit geval dus de psycholoog – slechte mensen waren,
een slecht mens was, om zoiets te doen: hem zo te verleiden en te
kwellen. Dit verraste de psycholoog iets en hij vroeg zich af wat hij zou zien
als hij naar de andere ruimte zou gaan waar Tommy een hooivork had gekregen.
Hij ging verder naar de andere ruimte, opende de
deur en liep naar binnen. Daar was Tommy die zong en floot, en in de
paardenmest aan het scheppen was, hij stak diep in de stapel, was zeer gelukkig
en tevreden. Dit verbaasde de psycholoog en hij kon het niet helpen Tommy te
vragen: “Tommy, waarom ben jij zo blij? Ik gaf je een hooivork om paardenmest
te scheppen en daar ben je zingend en lachend en gelukkig ook nog mee bezig.”
Tommy keerde zich naar de psycholoog en zei: “Dokter, omdat ergens in die
stapel van paardenmest een pony moet zitten.”
Dat dit een houding laat zien die in deze tijd heel
relevant en zeer belangrijk is. Er zijn veel traktaties beschikbaar, er zijn
veel gelegenheden beschikbaar maar als men vasthoudt aan beperkende geloof
stelsels, zal men ook worden beperkt en tegen gehouden, dat zij niet de ware
gelegenheden zullen zien en het recht hebben om die gelegenheden te gebruiken
die zijn toegestaan. In plaats daarvan zullen ze, wat een wonderlijke situatie
is, pakken en die verdraaien, die insnoeren en beperken en nog miserabel zijn
op de koop toe terwijl ze dat doen.
Dan is er de situatie die kan schijnen dat men echt
in de stront zit, dat men in problemen zit, en dat is een houding die nodig is
om dingen te veranderen, om de dingen anders te zien, om de gelegenheid te
begrijpen en het grote potentieel dat met tegenspoed en problemen mee komt.
Dat
zelfs als dingen niet schijnen gunstig te zijn of kunnen werken, het de houding
is die iemand heeft, van het grootste belang is: dat ergens in de stapel een
pony moet zitten; ergens in de grijze wolken moet er een zilveren omlijning
zijn. Dit is inderdaad zo en daarom als je vervolgens in je leven in een
situatie zit waar grote problemen zijn, kijk dan dieper, kijk naar de
gelegenheid en het geschenk dat in die uitdaging zit.
En gelijk zo, als je in een goede ruimte zit waarin
alles goed gaat, vraag je dan niet af en wantrouw niet of het goed is wat er
is. Dat jij het individu, alle recht hebt om er van te genieten en om de grote
overvloed te pakken die om je heen is. Je zult weten hoe je die overvloed moet
gebruiken als je ermee instemt, als je er open voor staat, als je dat
verwelkomt in je leven. En als die gelegenheden die zo beschikbaar zijn
niet wat opleveren of goed uitwerken, dan heb je de gelegenheid om de les
erachter te leren waarom dit misschien zo is.
Het leven zelf is gelegenheid. Spirit is altijd de
aanwezigheid van grote gelegenheid. Spirit beperkt je niet. Jij doet dat.
Daarom als je beperkt bent in dat wat je ervaart, als je iets diepers voelt en
nog niet kan geloven dat dit zo kan zijn, vraag je zelf dan altijd: “Waarom is
dit zo, waarom geloof ik dit, waarom vind ik het moeilijk om te accepteren dat
er zoveel overvloed om mij heen is, waarom beperk ik mij zo?” Dit wordt een
gelegenheid om diep in iemands eigen geloof stelsel te duiken en om te
zien waar zij zichzelf beperken in de aanvaarding van het leven zelf en alles
dat dit biedt.
Deze tijden zijn zodanig dat grote energie nu
doorkomt, de energie van Spirit om de vormen/mallen te breken, om te begrijpen
dat iemand in de meest wonderbaarlijke snoepwinkels zit van gelegenheden in het
leven om werkelijk te creëren wat men wil. Diegene kan hierin stappen
omdat het nu tijd is dat te doen, de energieën van Spirit zijn hier werkelijk
onderweg, rollen nu echt in de menselijke laag van ervaring, filteren nu werkelijk
door de dichte lagen heen van afscheiding vanuit Spirit zelf die leidt en gidst
en om de weg naar voren te wijzen.
Maar het is aan ieder individu om zich te realiseren
dat dit zo is, om zich te realiseren dat ze in de snoepwinkel zijn en het is
een permanente situatie en dat zij zichzelf kunnen trakteren omdat het hun
recht is dat te doen. Er hoeft geen vrees te zijn dat het allemaal uit de hand
loopt, dat het allemaal ongedaan zal worden gemaakt en ineenstorten op het
individu. Er is alleen maar gelegenheid om te leren en te groeien als men
dat wil en als men dat wil doen. Weet dat dit de tijd is om nu te beginnen ja
te zeggen tegen het positieve en tegen wonderbaarlijke gelegenheden waarvoor de
mensheid begint te ontwaken. Dat begint altijd met jou, het individu.
Herinner je dit en wees blij met de snoepwinkel.
Dit voltooit deze zoete openingsboodschap.”
Dank u Bewustzijn. Dit was prachtig. De
leden zullen dit absoluut geweldig vinden. Dank u.
Vertaling: Winny
No comments:
Post a Comment