23-08-2012

Stephen Cook met Sierra Neblina bij De Licht Agenda (The Light Agenda) 23 aug. 2012, deel 1 van 2

Stephen Cook met: Dit is Deel 1 van mijn interview met mijn vriendin en collega Sierra Neblina.

Het is een onthullend interview met Sierra die een uitgeefster is bij het 2012 Scenario en een presentator op de Inlight radio, waar zij een mede gastvrouw is voor Laten we over 2012 spreken en verder dan dat, met mede-uitgever Dave Schmidt. Ze praat vrijuit over haar moeilijke leven en hoe zij een Plejadische walk-in werd.

Je kunt naar de volledige band luisteren van The Light Agenda interview hier:
http://www.blogtalkradio.com/inlight_radio/2012/08/02/the-light-agenda

Stephen Cook: Hallo en welkom terug bij de Light Agenda. En op hete hielen van mijn sentimentele interview vorige week met de fascinerende en prachtige John Smallman, die Jezus en Saul channelt, mijn gast vandaag is een vriendin en collega die een grote rol speelt bij wereld gebeurtenissen terwijl we spreken.

Sierra Neblina is een Galactische ambassadeur. En zij zit nu midden in de dingen waarover we dadelijk gaan spreken. Maar laat me eerst jullie een beetje over Sierra vertellen.

Sierra is 42. Zij werd in Orlando geboren, in Florida. Zij heeft twee broeders en een zuster maar ze had een buitengewone jeugd. Zij diende ook in militaire dienst, reisde zelfs naar Irak voor Desert Storm. En wat belangrijk is, zij is een ‘gevlochten/of gebonden’ Plejadische walk-in en we gaan daarover allemaal praten en hoe en wanneer dat gebeurde.

Plus gaan jullie alles horen over Sierra’s eigen licht agenda, en haar missie en haar liefde voor dieren. Sierra Neblina, welkom bij de Licht Agenda.

Sierra Neblina: Oh, dank je zeer dat je me hier wilt hebben, Stephen.

Stephen: Nu, heden, zoals ik deze week tegen je zei, toen we met elkaar spraken, gaat een beetje anders worden dan sommige van je vorige interviews, want ik wil onderin gaan graven, ik denk, in de wat zakelijke kant van wat jij doet en wie jij bent. En ik hoop dat ik in staat ben om de warme, vriendelijke persoon naar voren te brengen van de warme, vriendelijke mens die ik leerde kennen sedert we hier samen werken.

Zo lang als jij je daar goed onder voelt, gaan we praten over gevoelens, levensveranderende momenten en we gaan praten over de zachtere kant van wie jij bent en wat je doet.

Sierra: Oh, goed, prachtig. Ik kijk er naar uit.

Stephen: [lacht] All right. Maar eerst ga ik beginnen met wat je heden doet, omdat ik denk dat iedereen wil weten wat er bezig is. Nu, jij zit deze week ‘bij en in het centrum’ van de zaak van Disclosure – en ik zal het een zaak noemen, omdat sommige mensen geloven dat dit heel plotseling nu zaterdag gaat gebeuren en anderen begrijpen een beetje meer dat het snel na deze zaterdag kán gebeuren.

Maar eerder in de week op ‘Kosmische Visie Nieuws’ sprak je over een vergadering die je bijwoonde vlak voor de openingsceremonie van de Olympische Spelen, vorige vrijdag. Kun je ons wat meer details geven over die vergadering?

Sierra: Zeker, ik wil daar heel graag over spreken. Dus deze vergadering vond plaats donderdagavond, vlak voor die vrijdag openingsceremonies. En dus in mijn droomstatus, nam ik feitelijk aan deze vergadering deel en ik was daar het grootste deel van de morgen geweest, en de late morgen, van vroege tot de late morgen. En …

Steph: En waar… waar was die vergadering?

Sierra: Deze vergadering vond eigenlijk plaats aan boord van een schip.

Steph: Okay. Dus een sterrenschip?

Sierra: Ja.

Steph: Okay

Sierra: En die was in een hele grote ruimte met veel verschillende mensen, galactics, engelen in het gehoor. En ik denk waarschijnlijk… ik krijg de indruk dat er minstens 50 tot 75 mensen in die grote kamer waren.

Steph: Kun je ons vertellen waarom die mensen daar waren?

Siera: Ik kan je niet vertellen wie ze allemaal waren, maar er waren heel veel engelsoorten en galactics uit verschillende vertegenwoordigende naties of galaxies, en de Koningin van Engeland was daar met haar .. een aantal mensen van haar entourage was er. Er was een vertegenwoordiger van de Verenigde Staten en er was er een uit Rusland en uit China. En uit Noord Korea.

Steph: Toen je zei “vertegenwoordiger van de VS”- als de Queen er was, zij is daar als hoofd van de Royal Family – dus, was president Obama daar of iemand die hem vertegenwoordigt?

Sierra: Nee. Iemand… en dat is interessant. Het ging eigenlijk niet over de vertegenwoordiging van iemand, van Obama, omdat de gesprekken die plaats vonden gingen over mensen of organisaties die in de grond hun woord hadden gebroken, hun overeenkomst die het vorig jaar al was ingesteld met de galactics, toen er een voor-vergadering was en de naties bij elkaar kwamen in een “wie is wie” dat soort, of wie achter de schermen de boel leidt.

Dus er was geen Obama want die had geprobeerd om vast te houden wat hij had beloofd te doen. het ging, voor zover ik het begrijp – en ik moet zeggen dat ik niet echt veel politieke mensen ken en dat soort zaken – maar het soort van dat ik kreeg over deze specifieke heer en een stel dat hij bij zich had was, dat hij misschien iemand was met heel veel invloed, heel veel macht.
Ik had het gevoel… omdat er direct tegen hem werd gesproken over de media en hoe hij hielp om sommige informatie te onderdrukken in de algemene media in de VS. En dus was dat iets als een soort reprimande voor hem.

Steph: Okay. Dus de Queen was daar. Je had een opmerking – en ik weet niet of je dit persoonlijk tegen me zei of dat iemand tegen me zei dat – dat de Queen 800 jaren oud is. Waar komt dat vandaan?

Sierra: Dat is een beetje schertsend…. [lacht] (nee, dus)

Steph: Oh. Okay [lacht] Sierra: Voor mijn part.

Steph: Jij bent stout – je bent een stoute galactische ambassadeur!

Sierra: Dat ben ik! Ik ben gewoon… er is … er is iets over die familie dat gaat uitkomen, nogal snel en ik voel me niet echt prettig om er nu over te praten, totdat het uit gaat komen. Dit is een fantastisch soort conversatie en iets voor mensen om te snappen dat de Queen midden in deze zware conversatie is en zit te onderhandelen met de Galactics en de Engelen over verschillende tijdslijnen die ze verondersteld wordt te ontmoeten en waarin ze faalt dat te doen.

Steph: Dus zij is het wel, in haar menselijke vorm? Zij is het niet in haar galactische of zielenvorm, het is de Queen in persoon bij die vergadering?

Sierra: Dat is juist.

Steph: Dus zij heeft echt een grote… wat is het woord? … gewoon een grote controle/beheersing over veel mensen meer van ons dan we ons ooit realiseerden.

Sierra: Ja. Zij heeft een stapel overeenkomsten opgesteld die te maken hebben met financiële instellingen en hebben te maken met… het is gewoon, het is zo verreikend, we konden daar de hele tijd aan spenderen…. om…

Steph: Juist.

Sierra: om er over te praten. Maar, weet je, het gaat allemaal uitkomen, het gaat allemaal spoedig aan het licht komen.

Steph: All right. Dus in de grond werd haar verteld: “U hebt de overeenkomsten verbroken, en dit zal er gaan gebeuren.” Dus, wat werd haar verteld wat er zal gaan gebeuren?

Sierra: Zij, samen met de anderen, ze… Er waren andere… natuurlijk, ze werden allemaal anders aangesproken, omdat ze allemaal andere zaken of verschillende dingen hadden die ze zeiden te zullen doen en dat hadden ze gewoon niet gedaan. Maar er was conversatie, nou, stel de vraag opnieuw.

Steph: [lacht] Dus, wat werd er eigenlijk gezegd daar tegen die mensen? Of waar ging de discussie over?

Sierra: Nou, de discussie was echt anders voor elke groep van mensen die daar was, omdat ieder van hen andere dingen had die ze zeiden te gaan doen, en ze deden dat niet in het tijdsframe waarin ze dat zouden doen.
Dus, zoals, ik eerder zei, die persoon uit de VS blokkeerde informatie die via de media kwam, omdat er filmen zijn gemaakt en sommige shows en sommige informatie die verondersteld wordt naar voren te komen die werden geblokkeerd door dit specifieke individu, of zijn organisaties.

Steph: Okay.

Sierra: Voor de Queen is het informatie die zij verondersteld wordt vrij te laten. En wat dit heeft te maken met Disclosure en haar deel in het financiële eind van zaken, en de betrokkenheid van haar familie met diverse aspecten van organisaties die achter de schermen, veel zaken in de wereld beheersten, niet alleen in haar eigen natie maar in de wereld.

Steph: Dus, wat was jouw rol dan?

Sierra: Mijn rol was om te observeren, om eerlijk te zijn. Mijn walk-in wilde me laten aanwezig zijn. Ik werk met verschillende gidsen en ik ben een ambassadeur voor de planeet. En ze hebben me voorbereid om diverse verschillende rollen op me te nemen, voor en tijdens Disclosure, en als de informatie naar buiten komt. Een van de rollen voor mij om te doen, was om te observeren en te rapporteren wat ik zag. En het was voor mij belangrijk om dat te doen op de juiste tijd.

Steph: Okay. Dus dit had eigenlijk geen verbinding met de Olympische Spelen. Het was gewoon een vergadering die, toevallig, de dag voor de openingceremonies plaats vond?

Sierra: Ja. Er waren dingen geweest – en dat wil ik met jou kwalificeren, omdat er andere vergaderingen geweest waren vóór deze, waar er bepaalde ultimatums gemaakt waren, en beloften opnieuw gedaan werden, en dan zouden die tijdslijnen komen en gaan. En toen, uiteindelijk, gingen ze weg – en ik ben er niet zeker van hoe zij de Queen aan boord van het schip kregen, maar –

Steph: Nou, dat wilde ik je juist vragen! [lacht]

Sierra: Ik…. Weet je, ik kwam pas toen iedereen al rondom zat, weet je, en over zaken spraken. Dus ik weet niet echt hoe ze haar daar boven kregen, maar ze was er stoffelijk.

Steph: Dus, hoe kwam jij daar dan boven?

Sierra: Ik deed bi-lokatie. (= op twee plaatsen tegelijk zijn)

Steph: Right. Okay.

Sierra: En dus, sliep ik in mijn bed, en deed dan boven andere dingen, en toen had ik conversaties met mensen. Maar ik heb het vermogen om in twee verschillen gebieden te zijn, tegelijkertijd. Twee andere locaties in een tijd.

Steph: Het had niks te maken met de Olympische Spelen, het was gewoon een zaak op die tijd. Dus waar kwam die veronderstelde deadline vandaan van 4 augustus? Okay, SaLuSa noemde die, maar waar kwam die op dat moment vandaan?

Sierra: Nou, het had wel iets te maken met de Olympische Spelen, omdat de timing ervan in de conversatie kwam, het ging zoiets als”Jullie moeten allemaal begrijpen.”- weet je, nadat die aparte conversaties waren gehouden – “dat jullie allemaal beloofd hebben om de deadline te halen wat jullie niet gedaan hebben, en we willen dat jullie begrijpen dat we dingen nu in onze eigen hand zullen nemen,” wat betekent dat we jullie media tijdens de Olympische Spelen zullen en kunnen toe eigenen, en … “

Steph: Juist.

Sierra: …om in de grond de mensen te laten weten dat er Galactics aanwezig zijn, of jullie doen wat je gezegd hebt te doen en zich dit laten ontvouwen op de manier dat we dat gepland hebben.” Ze hebben een plan om dingen zich natuurlijk te laten ontvouwen, en ze geven de mensen de kans om zich bij die dingen aan te passen.

Dus was het op een bepaalde manier, tijd. Omdat zeiden ze dat we zullen… weet je, er konden een aantal verschillende zaken gedaan worden. We konden een schip laten landen midden in de Ol.Spelen, we konden vliegende schotels tijdens een belangrijk tijd boven laten zweven….

Steph: Wat ze schijnen gedaan te hebben, wat de Galactics schijnen te hebben gedaan.

Sierra: En dat was een soort, in mijn interpretatie, een soort van - en ik gebruik een militaire term, want dat zit in mijn training – maar ze schoten een schot voor de ‘boeg van de mensen’ om ze er aan te herinneren, ja, we hebben het vermogen om ons te laten zien wanneer en waar wij dat willen en we zijn brutaal genoeg om dat te doen ook. En dus, begin ermee. (hij zegt om je eenden op een rij te zetten.)

Steph: Right.

Sierra: En dus waren er diverse verschillende scenario’s die werden voorgesteld en weet je, gewoon een voortgaande onderhandeling. En ze gingen verder en besloten dat lichtschip te laten filmen tijdens het vuurwerk.

Steph: Maar wat interessant is, het zat nergens in officiële uitzendingen, het kwam alleen in een tv uitzending die eigenlijk niet op dat terrein zat.

Sierra: Oh, interessant. Dat wist ik niet.

Steph: Umm. Omdat die recht door de hele openingsceremonie ging, vanaf het begin tot het eind om dat shot te vinden en dat werd genomen vanaf de buitenkant, duidelijk vanuit een gunstig punt door een tv bemanning van Sky News, op een andere locatie.
Dus dat was interessant, dacht ik. Dus, toewerkend naar die zaterdag 4 augustus, waar kwam die datum vandaan, dat die werd bevolen als een goddelijke deadline? Omdat Aartsengel Michaël pas deze week had gezegd dat de goddelijke deadline al eerder was geweest.

Sierra: Ja, en waar zij op wijzen, wat ik begrijp, omdat dit het beste is dat ik kan doen om je interpretaties te geven die ik kreeg van uitwisselingen met de Galactics zelf, en de Galactische Federatie van Licht en verscheidene andere groepen waar we nu niet over praten, het is gewoon makkelijker om die allemaal in de grote hoop van de Galactische Federatie van Licht te gooien, omdat er zoveel zijn.

Maar hoe zij dat aan me uitlegden is dat er heel veel verbindingen zijn – planetaire verbindingen, energetische gebeurtenissen, energie die constant naar de planeet komt terwijl we naar het galactisch centrum snellen. En de reden waarom alles uiteen gezet werd zoals dit het laatste jaar gedaan werd omdat we bepaalde informatie willen en bepaalde dingen worden vrijgegeven aan de mensen van de planeet zodat zij kunnen beginnen met hun eigen bewuste vrije denken zodat ze het best de energie portalen kunnen gebruiken, met een gebrek aan een beter woord hiervoor, die feitelijk naar de planeet toekomen op bepaalde tijden.

Steph: Ja.

Sierra: Dus die gebeuren allemaal in dit jaar. 4 augustus is gewoon een ervan, en in juli was er een, en toen, weet je, steeds maar weer en door, voortdurend….

Steph: Ja, portalen, waarover we hebben gehoord, weet je, de elf-elf, de twaalf-twaalf, dat soort portalen.

Sierra: Juist. En het is bijna… het is interessant omdat het niet alleen iets energetisch is, het is een bewuste zaak. Het is een omhoog gaan - het is een activering van het DNA, het is een activering van onze kristallijnen lichamen, het is een activering van energie in ons lichaam, van … massa in onze hersenen. Het is gewoon… het gebeurt op zoveel verschillende niveaus.

Maar 4 augustus was weer een volgende van die keren. En de reden waarom de Galactics begonnen om aardig gefrustreerd te raken is omdat we een beetje achter zijn op onze tijdslijn. En we moeten informatie naar de mensen krijgen, we moeten de mensen op een andere manier beginnen te laten nadenken zodat ze zich realiseren dat wat hen tot op dit moment is verteld niet accuraat is. Dus ze moeten beginnen informatie te krijgen.
Maar 4 augustus is gewoon een van die portaal datums.

Steph: Dus, wat denk je dat er in de volgende week of volgende maand zal gebeuren?

Sierra: Nou, ik denk dat we in de volgende week kunnen beginnen te zien… we zullen beginnen te zien dat veel documenten worden vrijgegeven, heel veel informatie, veel mensen die met informatie naar voren komen in ieder veld, zoals in het zakendoen, in banking en de regering, en het vrijgeven van mensen die echte, harde bewijzen hebben van buitenaardsen, mensen uit de regering, mensen in de krijgsmacht, mensen… privé contractmensen die met die alternatieve energieën of die technologieën hebben gewerkt die we kregen van onze galactische broeders en zusters.
Dit is allemaal veel gefilmd om dit naar de mensen te brengen maar het is gewoon nog niet vrijgegeven. Ik denk dat het allemaal gaat beginnen om vrijgegeven te worden. Ik denk dat de energie echt begint aan te slingeren, weet je, er is… ik weet zeker dat je dat ook gevoeld hebt, maar er is juist een echt intens soort energie.

Steph: Mmmm! Oh, God ja! [lacht] Intens! Absoluut.

Sierra: Ah, het is net, ik weet dat niet van jou, maar ik weet gewoon voor mijzelf, het is net als, …ik ben nog nooit omgegaan met iets dat niet compleet is, relaties, zaken… ik bedoel, het heeft gewoon de neiging om alleen maar luid te zijn en recht in je gezicht. Mensen worden gewoon….

Steph: Het is raar, je zegt het, maar, omdat ik eigenlijk aan de andere kant sta. Ik - en ik weet niet of dit enorm arrogant klinkt, maar… of , misschien bedrieg ik mezelf [lacht] – maar ik voel gewoon dat ik nauwelijks slaap hoef, en ik voel me ook heel kalm, erg in rust, en ik voel dat veel dingen waarvan anderen schijnen te zeggen: “Oh, ik voel me dit of zo. Ik ga er doorheen.” En ik voel dan alsof ik er al doorheen ben gegaan!

Sierra: Precies. En ieder van ons gaat er op onze eigen timing doorheen, weet je…

Steph: Juist, juist.


Sierra: … en ik doe hetzelfde. Ik ga een tijd door iets heen waarbij het voelt dat het me insluit en dan doe ik mijn werk en ik, weet je, zet dingen op hun plaats en ga met mijn verantwoordelijkheden om en opeens ben ik weer bevrijd, en ben ik blij, en al die liefde en dat licht en energie en … het is net als een eb en vloed en… ik weet zeker dat iedereen buiten daar ook aspecten van voelt, maar…

Steph: Daar ben ik zeker van. En naast die galactische vergadering waar je naar toe ging, werk je ook met containment.

Sierra: Dat is juist.

Steph: Op grote wijze? Ja?

Sierra: Ja. Ik werk met containment. En dat is echt interessant, omdat hoe meer ik hiermee werk, hoe meer ik begrijp dat dezelfde energie die containment is, en die echt gefocust is op iemand als ze die in containment zetten, het is werkelijk energie die erheen is gestraald en hen omhult en… die op dit moment de hele planeet omgeeft. En ik denk dat is waarom mensen een soort gevoel hebben van andere dingen die ze voelen.

Als je positief bent dan kan dit echt zichzelf vergroten. En als je kan worden gedwongen en constant positief denkt en met liefde en compassie bij dit soort dingen, dan gewoon – het is alsof het uit je komt, het stoot hier tegen en komt terug, en het vergroot zichzelf.
Nou het zelfde is ook zo bij het tegenover gestelde. Als je negatief bent of in de war of boos op iemand en je voedt dat alleen en voedt dat, dat vergroot zichzelf ook.

Steph: Dus, denk je dat dat is waarom de Queen keek alsof ze verveeld uit haar kroon keek bij de openingsceremonie?

Sierra: Nou, ik denk dat…

Steph: Ze was heel geagiteerd.

Sierra: Ze was heel geagiteerd. Ik bedoel we spraken over een familie die in de grond precies heeft gedaan wat ze nu al een millennium voelden te moeten doen en die eigenlijk nu aan een kort touw zijn/is gezet. Dat voelt niet goed voor iemand die denkt dat ze niet alleen haar eigen land maar de wereld regeert.

Steph: Maar er moeten ook andere families in die situaties zitten als zij.

Sierra: Absoluut. Ze zijn niet… het is niet… Ja, dat is niet …..

Steph: Yeah.

Sierra: Ze zeiden dat er zoveel andere groepen waren en met allen werd gepraat rond de tafel maar toen was er een hele entourage van ons die in de buitenste cirkel stond, van de buitenkant stond te observeren. Dus zij waren het niet alleen, er waren diverse verschillende…. Er werd tegen diverse mensen hierover gesproken.

Steph: Dus, als jij zegt “tegen gesproken”, is dat zoiets als berispt{aangemaand? herinnerd aan?) Of is het meer als een open onderhandeling, die zegt: “Je deed het niet, maar je moest dat doen.” … of is het, weet je volledig gedwongen? (disciplinair)

Sierra: Het is een onderhandeling. Maar hier zit een verschil. De wezens die de onderhandeling doen hebben een aanwezigheid en een macht en dat heeft niks te maken met het soort macht die mensen over anderen gebruiken. Het is een zuiver, waar licht van macht. En zo is het zoiets wat sommige mensen hebben verklaard dat als ze in de aanwezigheid waren van engelen of van iets dat zo machtig is, dat je dan gewoon inkrimpt en dat je dan die onmiddellijke eerbied hebt en je wilt niet buiten het lijntje stappen van…

En dat is niet omdat ze lelijk tegen je doen, het is niet omdat ze je kastijden, het is het zuivere licht dat ze dragen. En dat zendt een soort macht uit dat niet echt… Weet je, wij hebben ons eigen idee over wat macht is. Weet je, als je zegt: “de macht” tegen sommige mensen, denken ze, ah, het is iets dat over iemand anders domineert. Maar dat is niet het soort macht dat die wezens hebben.

Steph: Mmmm.

Sierra:… en dus is het gewoon de zuivere aanwezigheid die haar irriteerde, omdat zij gewoon voelt dat zij alles regelt.

Steph: Toen… en toen moest die oude lieve daar zitten voor de wereld en daar zitten kijken naar een ceremonie waar dove kinderen in pyama een lied voor haar zongen en zij erkende hen niet eens. Gewoon grof!

Sierra: Het is grof, maar er was een soort dualistisch iets dat er met haar gebeurde. En ik kan hierover spreken omdat ik hier al een paar maanden getuige van ben en er werd niet alleen tegen haar gesproken maar ze was ook in een containment gezet.
En dus gebeurde er best wat met haar. Ik wil niet.. ik.. ik had ook met haar te doen. Omdat,om eerlijk tegen je te zijn, als ik iemand had gehad die zo tegen me sprak, dan zou ik gewoon – whoo, hoo, hoo! Huilen. [lacht]

Steph: Dus jij denkt dat zenuwachtigheid bijna is alsof je probeert een onprettige energie die je doordringt, weg te krijgen?

Sierra: Ja. Zenuwen denk ik. Mijn goedheid. Weet je, zij is nog nooit zoiets tegen gekomen dat machtiger is, of wat zo kunt zien….

Steph: Zo je hebt nu over een familie gesproken, de Koninklijke familie, laten we nu wat praten over jou en over je jeugd. Je werd in Orlando geboren in Florida in 1970.

Sierra: Ja.

Steph: Je bent dus deels Cherokee indiaans en deel Iers. Welk deel… Was jouw moeder de Cherokee indiaan of je vader.

Sierra: Dat was van mijn moeder, de moeder van haar vader.

Steph: En heb jij jouw vader ooit ontmoet?

Sierra: Nee, niet.

Steph: Kun je mij iets over hem vertellen?

Sierra: Alles dat ik weet is dat mijn moeder 16 jaren oud was en zij hing rond bij een restaurant in Orlando. En zij werd benaderd door die Kapitein van de Luchtmacht, van de McCoy Luchtmacht basis. En ze zei dat hij was… hij had een magnetisme, dat ze … alles wat ze kon zien toen hij naar haar toe liep was alleen dat,.. alles smolt weg. En zijn energie en zijn focus op haar was zo intens dat alles scheen weg te vallen telkens als ze bij hem was.

Steph: Dus hij had… hij had… hij had net als hen “die macht” [lacht]

Sierra: Hij had… hij had die! Ik denk het ja! [lacht] Hij vertelde haar dat hij daar gestationeerd was en hij was deel van een top geheim programma op de McCoy Luchtmacht basis, die bekend stond een stapel top geheim programma’s te hebben die vandaar naar buiten gingen. Mensen waren gewoon te praten over de lichten die ze zagen komen uit wat zij noemden de bodemloze put die op de McCoy Luchtmacht basis was.
Sommigen bepeinsden dat het een soort portaal was of dat er feitelijke lichten in en uit het meer kwamen en of dat gebied daar, en ze waren er niet zeker van wat daar gebeurde. Maar zij wilde bij hem zijn. En zo, beschreef zij hem als heel groot, met kristalblauwe ogen en donker haar.

Steph: Wat een beetje op jou lijkt, omdat jij al 1 meter 86 bent…

Sierra: Ja.

Steph: … en jij hebt prachtig lang golvend donker haar! [lacht] . en ook al heb je bruine ogen, ik heb je ook vaak met blauwe ogen gezien.

Sierra: Dat is juist. Ze veranderen afhankelijk van wat ik doe.

Steph: Precies! Nu, je had twee broers en een zuster, maar jij was de oudste. En toch, ook al had jij deze specifieke vader, was hij weg toen jouw volgende broer kwam. Hij verdween.

Sierra: Hij was eigenlijk direct al weg. Zo gauw mijn moeder ontdekte dat ze in verwachting was – ze was net 17 geworden toen ze ontdekte dat ze in verwachting was van mij - ging ze naar de basis, omdat ze normaal regelingen troffen om van de basis weg te blijven. Hij vertelde haar dat het een top geheim programma was en ze kwamen bij elkaar en ze bleef toen buiten de basis. Maar ze ging direct naar de basis toen ze ontdekte dat ze in verwachting was en dacht: “Oh, my goodness! Ik heb de jackpot gewonnen,”weet je. “Ik ga met deze man trouwen, hij is een officier in de krijgsmacht, dat ga ik zeker doen,” weet je, zij had dat sprookje…

Steph: Yeah, een officier en een heer! [lacht]

Sierra: Yeah! Echt! En ze ging naar de basis en gaf zijn naam op en ze zeiden dat zij niemand hadden met die naam. En het is interessant, als ik haar dat vraag – omdat ik daar natuurlijk wat gefrustreerd door wordt – ik vroeg haar dat later, weet je. “Wat is de naam, wat is mijn vaders naam?” “Ik weet het niet meer, “zei ze. “Ik weet niet meer wat zijn naam is.”

Steph: Ohhhh! Dus jij….

Sierra: Dus…

Steph: … groeide jij op met zijn achternaam?

Sierra: Nee, ik werd groot met de … met die van mijn broer, zijn vaders naam.

Steph: Right.

Sierra: Mijn broer is vier jaar jonger dan ik en…

Steph: Ja?

Sierra: … mijn moeder trouwde met een legerman en we groeiden op met zijn achternaam.

Steph: Je echte vader was dus verdwenen maar je moeder – en ik wil niet in details gaan van wanneer – maar op een bepaald moment later in jouw leven, vertelde ze je dat ze voelde, vlak nadat ze in verwachting bleek met jou, dat ze zelf werd ontvoerd?

Sierra: Correct. En het gebeurde vaak toen ze in verwachting was van mij. In feite, veroorzaakte dat veel dingen voor haar, later in haar leven en dat bracht haar echt tot nadenken waarom. En zij is totaal bezeten door verschillende soorten aliens en door andere soorten, omdat zij zelf voelde dat ze minstens twee of drie verschillende soorten had ontmoet in de tijd dat ze in verwachting was van mij.
En dus… en dat was heel intens en het gebeurde vaak met haar maar het gebeurde alleen toen ze in verwachting was van mij.

Steph: Dus, jij werd geboren, je moeder trouwde toen een andere man….

Sierra: Um-hmm.

Steph: … en je kreeg twee broers, of een broer met die man?

Sierra: Um-hmm

Steph: … En toen kwam er nog een broer met een andere vader?

Sierra: Nou, eigenlijk was het dat mijn zuster met een andere vader kwam, en toen mijn jongste broer met een andere vader.

Steph: En was het dat je moeder met al die mannen trouwde? Of waren dat mannen die kwamen en gingen?

Sierra: Ze kwamen en gingen en om eerlijk tegen je te zijn, ze worstelde echt. Ze had echt een moeilijke tijd. Ze was echt aan het proberen om te denken hoe het haar overkwam en ze wilde soms gewoon verdwijnen en vertrekken en ons achterlaten met die kerels. Dus…

Steph: Dus door dat te zeggen dan, hoe oud is jouw jongste broer, en wat is het verschil van leeftijd met jou?

Sierra: Hij is acht jaar jonger dan ik.

Steph: Dus in de leeftijd van acht dan, werd jij nogal snel die surrogaat moeder omdat er zo’n wisseling kwam van mannen?

Sierra: Correct.

Steph: Jullie waren dan ook, toen, omdat jullie moeder bleef weggaan en er welzijnswerkers waren die zich zorgen maakten over jullie veiligheid en jullie gezondheid. Wat gebeurde er toen eigenlijk?

Sierra: Ongelukkig genoeg, toen mijn moeder ouder werd, kreeg ze ook verkrachting van haar vader te verduren. En zo snel mijn grootmoeder dat ontdekte, wat ik denk dat heel geweldig is en sterk van haar, scheidde ze van hem. En dat is ongehoord voor toen in de tijd van mijn grootmoeder.

Steph: Umm.

Sierra: Zogauw zij dat ontdekte. En dus, ongelukkig genoeg, het feit samenbrengend dat zij dat sprookjesleven had dat uiteenviel, was ze op 17 jarige leeftijd in verwachting en ze beviel toen ze nog geen 18 was, ze verloor de liefde van haar leven en probeerde gewoon te bedenken wie ze was, en ze had die ongelooflijke belevenissen toen ze van mij in verwachting was, en ze werd ze ongelukkig genoeg door haar verkrachter aangetrokken . Ze ontmoette die kerels en dacht dat zij de besten waren en ze werden heel grof tegen ons kinderen.
En dus nam ik ook de zorg op me van mijn familieleden en voedde hen en zorgde dat alles okay was, ik beschermde hen ook tegen die mannen.

Steph: En werd jij ook serieus beschadigd, of zoals je seksueel ook misbruikt werd in dat proces door een of ander soort surrogaat vader?

Sierra: Er was een aantal. Er was een – ja. En toen, omdat zij ons vaak verliet, in die ene situatie, waar we in die gemeenschap zaten en mijn stiefvader, de vader van mijn broer had… was tr… zij was van hem gescheiden en met die andere vent weggegaan en toen besloot ze dat ze wegging bij ons, en ze riep hem binnen en zei hem voor ons te zorgen, maar hij werkte overdag. Dus zij liet ons bij die vent blijven die seksueel heel misbruikend was.

Maar meestal waren de mannen waar zij mee omging stoffelijk bruut en misbruikend. Stoffelijk heel, heel grof. En ik werd diverse keren verwond. Ik was verbrand van mijn middel tot aan beneden, toen ik een kind was. Ik werd vaak in het hospitaal wakker met hersenschudding. En ik draag nog littekens op mijn lichaam uit die tijd.


Steph: En hoe voelde je je in die tijd? Realiseerde je je dat het geen gewoon leven was, of was het net, weet je als mensen door dat proces gaan en ze weten niks anders, dan denken ze dat het zo moet?

Sierra: Omdat ik dit leven in kwam met heel veel verschillende geschenken… Ik kwam hier als een Sterrenzaad, dus was ik een Sterrenzaad, wat betekende dat ik dit leven uitkoos. Ik was al opgestegen naar de zesde en zevende dimensies, en ik koos ervoor om in deze tijd naar beneden te komen om mensen te helpen. Dus ik had altijd het gevoel dat ik wist dat het niet goed was, maar ik wist ook dat het was wat ik moest doen.

Steph: Umm. Umm.
Ik nam het meer aan als mijn verantwoordelijkheid. Weet je? Ik moest iedereen veilig houden. Ik moest veilig stellen dat iedereen okay was. En ik verzorgde ook mijn moeder toen ze in de buurt was. Zij was gewoon… dat arme mens was gewoon een warboel. Ze huilde de hele tijd en ze was zo ongelukkig en ik voelde me zo slecht over haar.
En ik was… ik ben buitengewoon empatisch(anderen aanvoelend) en dus kan ik dat voelen en ik ontwikkelde die vermogens. Ik was in staat te leren wanneer ik de kinderen uit het huis moest krijgen, toen ik voelde dat er geslagen zou worden, en ik vertelde hen om op me te wachten in het park totdat ik kwam om ze op te halen. En een aantal keren was het… deed ik het niet.

Steph: Je leerde al die dingen en toch zeg je dat je geen volledig schooljaar hebt bijgewoond, voordat je 10 jaren oud was. Dus in de grond is alles wat je leerde… dat werd je geleerd door wat ze zeggen, wat ze de harde slagen van het leven noemen?

Sierra: Dat is juist. En ik heb, weet je, ik heb echt grote straat slimmigheden. Ik heb veel verstand van mensen, en ja.. door de instabiliteit van mijn moeder en haar steeds verhuizen en hier en daar naar toe gaan… of zo… hebben wij nooit een volledig jaar op school doorgebracht.

En toen de man waar zij het laatst een tijdje mee doorbracht – die was, opnieuw, die was het meest stoffelijk bruut. En zij was dan zeg maar weg, of ze werkte ’s nachts en was dan niet veel thuis, toen die mishandeling plaats vond. En er waren een aantal leraren. Ik herinnerde me die ene lerares – en ik vergeet haar nooit meer – en ik hoop dat ze op een dag een van die interviews hoort of begrijpt dat zij degene was die een groot verschil maakte omdat ik was…. Ik herinner me haar stem, en ik herinner me haar gezicht, maar ik herinner me haar naam gewoon niet.

Weet je, namen betekenden niet veel voor me na een tijdje. We gingen zo vaak verhuizen, ik maakte nooit vrienden, ik herinnerde me nooit iemands naam omdat ik nooit wist hoe lang ik ergens zou blijven.

En dus, deze lerares die bekend stond als een nogal strenge dame, feitelijk was zij een van hen waar mensen bang voor waren, weet je, [lacht] als je opgroeit, weet je, zij die erg streng waren – en zij vroeg me op een dag om na school te blijven en dat deed ik. En ik dacht dat ik, het was… wow, wat had ik gedaan? En ze kwam naar me toe en ze ging zitten in de stoel naast me en toen barstte ze in huilen uit en ze ging op haar knieën en ze gooide haar armen om mijn nek en ze zei: “Het spijt me zo. Ik heb er alles aan gedaan wat ik kon. En ik ben jegens jou te kort geschoten en het spijt me zo.”

Ik begreep niks van wat ze zei totdat ik thuis kwam en onze tassen waren ingepakt en we gingen weg. Hij had geprobeerd om – en ik begrijp dat nu, omdat ik in staat was om terug te gaan en om naar bepaalde dingen in mijn leven te kijken met het hoger bewustzijn van de verbonden walk-in en we hadden diverse gesprekken en ik vroeg specifiek over deze toestand en hij liet me dat zien.

En hij liet me zien dat zij naar het schoolbestuur was gegaan, ze was helemaal naar boven gegaan, zo hoog als ze maar kon, om iemand tussenbeide te laten komen, om ons weg te laten halen, omdat zij die bewezen littekens op mijn lichaam had gezien en andere dingen, en zij had daar al een maand of zo op gelet.

Steph: Wow.

Sierra: En toen werd me getoond, dat toen ze belden, was broer Glen degene die antwoordde en wij verhuisden. We waren in Tennessee in die tijd en we gingen van Tennessee helemaal naar boven, naar Arizona.

Steph: Dus, waar was je moeder dan? Omdat jullie uiteindelijk werden gescheiden, of af genomen van jullie moeder en jullie kwamen allemaal in de pleegkinder zorg. En soms werden jullie ook gescheiden, soms waren jullie samen. Maar er was een periode toch waar jij zo in de war was dat je van je broer gescheiden zou worden dat je een mes greep en dit tegen zijn keel hield en tegen de mensen die kwamen om jullie weg te halen, zei dat je hem zou doden als de twee van jullie zouden worden gescheiden. En uiteindelijk gaven ze toe.

Sierra: De staat kwam erin en nam het van ons over en waarschijnlijk door de daden van die ene lerares…

Steph: Dus hoe oud was je toen?

Sierra: Vlak voordat ik negen jaar werd. En wij, weet je, beheersten de school. En het was niet veel later dat de sociale werker opdook, en ze wilden een “thuis studie” doen. En ze wilden de conditie van thuis zien. En toen kwamen ze binnen, en ze moesten het direct hebben geweten, omdat ze zeiden tegen mijn moeder dat ze ons weg gingen halen. En ze zeiden dat ze ons weg gingen halen maar als ze haar ouderrechten zou tekenen dan beloofden ze dat we allemaal samen zouden blijven. Maar ze braken hun belofte.

Steph: Dus toen, op dat moment dus, hield je een mes voor je broer zijn keel.

Sierra: Ik was zo gefrustreerd omdat ik geen … mij was de gelegenheid niet gegeven om goodbye te zeggen tegen mijn jongste broer of mijn zuster. Op een dag kwam ik thuis en ze waren weg! En ik was gewoon! ik was verpletterd! Mijn pleegmoeder nam me in de kamer en weet je, ze begon me te vertellen, weet je, in die volwassen taal tegen me, en toen, alles zal in orde komen.
En dat was ongeveer een maand later, of zoiets, was eindelijk uit mijn depressie gekomen dat ik mijn jongere broer en zuster had verloren en dat ik niet in staat was geweest om afscheid te nemen. En toen ik thuis kwam nam zij me mee naar de kamer en begon diezelfde discussie te houden, volwassen taal. En ik ben altijd erg sterk geweest voor mijn leeftij, en was altijd erg groot, hoofd en schouders groter, welke leeftijd ook.
En ik nam haar op en bracht haar naar de voordeur en ik opende die…

Steph: [lacht] Je contain… je contain…

Sierra: Weet je, het was zoiets “Jij moet vertrekken!”

Steph: … je contained haar!

Sierra: Ja, ik containde haar! Ik verwijderde haar. En ik liep in en uit de woonkamer net op tijd om te zien dat mijn broer die aan de hand was van de sociale werker met een klein koffertje in zijn hand, uit de voordeur gingen. Ik hapte naar adem. Het was net als… weet je… ik was… ze waren mijn alles. Ik zorgde voor hen, ik hield van hen, ze waren net mijn kinderen.

Ik rende de keuken in, greep een botermesje en ging achter hem aan en ik zette dat in zijn nek en ik begon hem terug te trekken, en natuurlijk waren ze allemaal geschrokken en ik zei: “Als jij hem van me afpakt dan zal ik hem doodsteken en dan dood ik mijzelf.
En duidelijk kon ik dat niet eens doen met een botermesje. Maar ze zeiden gewoon: “Als jij hem niet laat gaan, dan veroordeel je hem dat hij nooit wordt geadopteerd. Jij bent te oud, niemand wil jou meer.” En weet je, ik tilde mijn kin op en stak mijn borst vooruit en ik zei: “Wij zullen het heel goed doen.”[lacht]

Steph: En dus toen, nam je hem? Of wat gebeurde er?

Sierra: We bleven daar… ik weet niet meer hoe lang nog, maar ze maakten regelingen zodat we in een pleeggezin konden. Dus…

Steph: Right. Waar je dus toen heen ging. Maar uiteindelijk werd je dus wel geadopteerd.

Sierra: Zeker wel! We werden geadopteerd bij een echt prachtige familie…

Steph: En je was…

Sierra: … die zochten naar een kleine jongen.

Steph: … en dat waren gewoon jij en jouw broer?

Sierra: Nee, mijn andere broertje en zusje werden apart in twee andere huizen geplaatst, en zij groeiden apart op.

Steph: Right.

Sierra: Mijn broer en ik werden geadopteerd bij een gezin dat nog een geadopteerd kind had, maar ze hadden haar geadopteerd toen ze een baby was en zij was ongeveer zeven maanden ouder dan ik. Dus ik heb een zus, een geadopteerde zus.

Steph: En zie je nu nog ooit je andere broer en zus? Hebben jullie contact?

Sierra: Absoluut. Eigenlijk is het , het is een soort verhaaltje, het is een heel lief verhaaltje. Toen ze ons allemaal kwamen weghalen, stelde ik al die vragen – weet je, hoe werkt dit? Wat moet ik doen? En zij zeiden: “Nou als je 18 wordt dan kun je je moeder weer zien.”En ik zei: “Okay, geweldig.”

Dus toen ze ons allemaal in een auto zetten, was ik de laatste die naar binnen ging en mijn moeder ging op haar knieën en ze gooide haar handen om me… haar armen om me heen en ze huilde en huilde. En ik zei: “Het is in orde, mommy. Als ik 18 wordt dan vind ik je terug. Echt, ik zal zeker maken dat we weer allemaal bij elkaar terug zijn dan.” En ze zei: “Okay.”

En dat gebeurde totdat ik 24 jaar was, maar ik vond mijn andere familie en ik vond mijn biologische moeder terug.

Steph: We gaan nu naar…

Sierra: Het spijt me, wat zeg je?...

Steph: Daar komen we straks bij. Maar je werd dus geadopteerd door een andere familie, en zij voedden jou op met je broer. En die waren nogal godsdienstig. Had dat invloed op je?

Sierra: Nou, ik moet zeggen… het was goed en het was slecht, beide. Omdat het fijn was om een soort van structuur in moraal te hebben, maar ik kwam al op aarde met dat soort structuur van moraal. Maar het was gewoon fijn om een thuis te hebben. En ik was maar zes jaren in dat huis omdat ik niet eerder dan met 12 werd geadopteerd. En toen ging ik dus de high school af en vertrok ik.

Steph: Right.

Sierra: Maar het was buitengewoon moeilijk in de zin dat met mijn gaven en vermogens, met mijn profetische dromen, mijn psychische vermogens en mijn empathische vermogens, toen ik de eerst keer over die dromen vertelde, brachten ze me naar de pastor, naar de kerk Ze hielden toen een hand oplegging om de demonen te verjagen. Ik bedoel, dat was niet zo’n goeie omgeving voor me, of een ondersteunend omgeving voor me, om echt te zijn die ik van binnen ben.

Steph: Maar, pratend over die dromen, die begonnen al bij je toen je nog maar drie was en toen had je nog aardig wat meer in je jeugd. Maar het waren nogal rampzalige dromen, waar het om Aardeveranderingen ging en overstromingen en gebouwen die ineen stortten en dat soort dingen.

Sierra: Ja, dat is zo. Want toen ik dus in dit leven wilde komen als Sterrenzaad, waren we in staat om de tijdslijn te zien waar de menselijke wezens in zaten, toen ik een Plejadiër was. En ik gebruikte dat… Ik denk dat die dromen kwam als een herinnering, om me eraan te laten herinneren waarom ik hier ben. En ik zag die Aardeveranderingen, of de phoenix die omhoog komt, zoals de Native Amerikanen er graag over praten.

Steph: Door te zeggen, dat je dat zag, denk je dat dit er was om je er aan te herinneren aan je missie, of was het om je er aan te laten denken wat er zou kunnen gebeuren als je je missie niet deed om het licht te helpen omhoog gaan?

Sierra: Beide. Ik denk echt dat het om beide was. En als ik wijs op die dromen, wijs ik daarop als een Phoenix die omhoog rijst. Maar ik had ook profetische dromen, waarin er iets zou gebeuren over de wereld, of er een milieu ramp was en mensen die hun leven verloren, of een vliegtuig dat crashte of een trein die een ramp werd – ik werd een lange tijd naar al die dingen toe getrokken.

Steph: En als je zegt, er naar toe getrokken, werd je gefascineerd om dat te zien op het nieuws? Of zag je die droom voordat het gebeurde en dan zag je het op het nieuws of je hoorde erover en toen: “Oh, die droom heb ik gehad”?

Sierra: Nou ik deed astrale projectie in mijn droomtijd naar die locatie en jarenlang begreep ik niet waarom totdat ik begon te begrijpen dat ik daar was om de mensen te helpen, en toen begon ik mijn gaven te ontwikkelen later in het leven waar ik kon beheersen wat er op die keren gebeurde.
Dus later in het leven, zeg maar bij Katrina (orkaan Katrina) in die hele week waarin zoveel mensen nog werden gered en zo, ik was daar en leidde reddingen met mensen die moesten worden gered, hield mensen rustig en was nog bij hen toen ze in duister water stroomden of in een dakkamertje waar ze bijna dood stikten . Ik verscheen aan hen en sprak met ze en hield ze rustig.

En zo, weet je, het is een soort van – en de 9/11 die was ook heel erg. Dus, dat is iets van het werk dat ik deed.

Steph: Yeah. Energetisch ben je daar dan. Je bent daar niet noodzakelijk een stoffelijke aanwezigheid?

Sierra: Dat is correct.

Steph: Yeah.

Sierra: Maar sommige mensen die in een veranderde staat waren, of ze waren in shock of tussen twee werelden, even eruit, of ze waren dicht bij het sterven – dan kunnen ze me zien.

[gelach]

Steph: In de periode toen je was geadopteerd, kwam je in je tiener jaren – en naast dat je een heel sterke meid was. Maar je realiseerde je ook dat je anders was op seksueel niveau. Wanneer realiseerde jij je dat je lesbisch was?

Sierra: Weet je, ik realiseerde me dat ik anders was, vroeger, omdat… maar ik wist niet hoe anders…

Steph: Ik bedoel, anders dan Sterrenzaad zijn! [lach]

Sierra: Right! Weet je, naast het zijn van… weet je, eigenlijk een vreemde voor deze wereld en die alleen wilde komen hier en in een lichaam wilde te worden geboren, ik vroeg dat mijn moeder een keer, mijn geadopteerde moeder, ik zei: “Mom, waarom vragen de jongens me nooit uit?” En ze zei: je hebt heel veel levenservaringen gehad, en je bent zoveel meer volwassen voor je leeftijd dan wat zij zijn, en ik denk dat ze door jou gewoon worden geïntimideerd.”
En toen, wat ik zachtjes tegen mezelf zei, omdat ik niet wist hoe ik dat een stem kon geven, omdat ik niet wist wat het was, omdat ik nooit was tegengekomen wat gay of lesbisch was – nooit, nooit, nooit! We mochten niet iets doen behalve iets met de kerk. Dus spraken ze er helemaal niet over. Ik had er geen idee van.

Iedereen … behalve dan eens een keer iemand zei dat homo’s en lesbischen verdoemd waren tot de hel, ik had er geen idee van wat dat betekende. Maar ik wilde in het geheim, ik dacht erover, nou, ik doe het niet…. nou, ik ben ook niet geïnteresseerd. Weet je? Maar ik zie dat alle anderen een jongensvriend hebben en zag ze uitgaan en dingen doen. Alhoewel ik niet een echte noodzaak voelde om een vriend te hebben, voelde ik wel de behoefte om er bij te passen.

Maar ik deed het nooit, om eerlijk tegen je te zijn. Ik ging weg… ik ging altijd weg bij mijzelf. Ik ging naar een 5A school, dus – in de States betekent dat een hele grote, hele rijke school. Dus ik ging naar de highschool in Arvada High in Denver. En we hadden een verbazend goeie atletiek afdeling, en ik gooide mezelf in het basketballen. En ik zat altijd in het universiteitsteam, en de meiden kropen daar in elkaar en deden hun ding en ik was altijd het gekke godsdienstige meisje dat niet met iets mocht meedoen.

Maar er was iets, er was altijd iets met mijn energie die de mensen – jonge mensen, weet je, volwassenen die zo veel, maar jonge mensen – weghield. Ze voelden dat ik anders was. En dus had ik niet echte goede vrienden toen ik opgroeide, en op de high school, tot aan mijn laatste senior jaar in de high school.

Deel 2 morgen (nou morgen…! Wel even wat later.)

Website:
http://the2012scenario.com/2012/08/transcript-sierra-neblina-on-the-light-agenda-part-22/?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=transcript-sierra-neblina-on-the-light-agenda-part-22
 
Channel: Stephen Cook
 

Vertaling: Winny